- urażać
- urażać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, urażaćam, urażaća, urażaćają, urażaćany {{/stl_8}}– urazić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, urażę, urażaćzi, uraź, urażony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podrażniać, naruszać wrażliwe, bolące, skaleczone miejsce, zwykle przez dotknięcie, uderzenie, skaleczenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uraził bolące miejsce o kant stołu. Uraził ją w odcisk na stopie. Stale urażam zraniony palec. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyrządzać komuś przykrość, niemile dotykać; obrażać, znieważać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uraziły ją niesmacznymi żartami. Urazić czyjąś ambicję, dumę. Mówić urażonym tonem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.